miércoles, 23 de junio de 2010

Culpabilidade

Era unha noite escura. Un home ía a súa casa por un camiño cando de súpeto viu que había unha luz no medio dunhas árbores e o ceo estaba cheo de fume. O home saíu correndo en dirección as árbores para saber que pasaba. Mentres corría vía que se ía achegando e canto mais se achegaba, mais fume había.
O home era un veciño da zona e recoñeceu que por alí cerca habitaba un home so.
O chegou viu como a luz proviña da casa que estaba ardendo sen control. A casa tiña dous pisos pero as lapas xa chegaran ó piso de arriba. O home aterrorizado pensando se habería alguén dentro deu a volta e dispúxose a chamar ós veciños e ós bombeiros. Mentres corría ó pobo mais cercano, que se chamaba Barcia, ía pensando en como explicaría o que vira para que lle fixeran caso pola sona que tiña de que soía beber moito.

Ó chegar petou en todas as portas mentres gritaba ¡Lume, lume, hai lume¡.
Os veciños aterrados pola idea de que fora verdade chamaron ós bombeiros e saíron correndo para intentar apagar as lapas.


Cando a masa de persoas chegou a casa ardendo, comezaron a votar auga cuns caldeiros mentres non ían os bombeiros. Conseguiran apagar parte do lume cando os bombeiros, que viñan dun pobo que estaba lonxe, chegaron e comezaron a buscar persoas que poideran quedar dentro.
Os bombeiros non atoparon nada vivo pero si encontraron uns restos que parecían humanos.

Durante moito tempo os veciños especularon sobre como se iniciara o lume e porqué quedaran tan poucos restos. Os veciños especulaban sobre se primeiro fora asasinado e logo, para esconder as provas, prendéranlle lume a vivenda.

A policía fixo unha pesquisa entre os veciños por as estrañas circunstancias nas que quedara o cadáver sen atopar nada. O morto non tiña cartos, polo que non fora un roubo, e pasaba desapercibido entre os demais veciños. Vivía só nunha gran casa que construíra cando a súa muller vivía, estaba rodeada de flores e tiña unha pequena granxa. Dende que a súa muller morrera converteuse nun ermitán que so ía o pobo para comprar os alimentos imprescindibles.

Nin os bombeiros nin a policía lograran concretar como acontecera, e debido a que era unha aldea pequena e o morto non tiña parentes próximos que se puideran queixar, decidiuse deixar de investigar.

A pequena aldea quedara comezou a quedarse sen habitantes. Formouse a lenda de que algún loco que vivía cerca lle prendía lume as casas pola noite, o que facía que ninguén mercara unha casa cerca, e os habitantes que antigamente formaban o pobo, morrían de vellos.



Moitos anos despois descubriuse todo o acontecido cando se reabriu o caso. Os restos que se atoparan non tiñan que ser necesariamente humanos. En realidade, o home estaba sendo buscado pola xustiza, e cando se deu conta de que andaban cerca, finxiu a súa morte.
Os restos que quedaran eran dun porco o que mataran semanas atrás. Sacou todo o que lle podía ser de utilidade e abriu o gas para que o lume se estendera rapidamente.

O home escapou fora do país chegando a Portugal cando se fixo de día e alí comezou a súa vida dende o principio cunha identidade diferente. Mercou unha casa vendendo xoias que lle quedaran da súa muller das que ninguén sabía da súa esistencia.
Cando xa non o andaba buscando a policía, voltou a súa vila de orixe, e quedouse espantado de que non vivía ninguén.
Preguntou nas vilas cercanas sobre o porqué das casas abandonadas e comentáronlle a historia sobre o suposto tolo que lle prendía lume as casas.


O home non pode soportar a idea de que todos os seus veciños morreran ou desapareceran pola súa culpa, e vendo que xa non quedaba nada da casa onde vivira coa súa muller, decide acabar coa súa vida.
Diríxese as ruínas e despois de ver como quedara a súa vivenda, pégase un tiro vendo o amencer.

No hay comentarios:

Publicar un comentario